Vind jij het ook fijn om voor heel even met niets anders bezig te zijn dan met vandaag? Met alleen aandacht voor wat je nú aan het doen bent? En hou jij ook van de spanning in het onvoorspelbare?
Zoals eerder deze week, tijdens de sneeuw. Voor even lijkt alles tot stilstand te komen. Wat er gepland stond, verloopt anders. Of je gaat de deur maar even niet uit. Dat zijn momenten waarop je je overgeeft aan dat wat er gebeurt, misschien omdat je stiekem een reden nodig hebt die het ‘okay’ maakt om binnen te blijven of heel even stil te staan.
Een goed idee!
Ik denk dat dit mooi is. Want juist in het ‘niets doen’, gebeurt van alles. En omdat je daar zonder moeite bent, ontstaat creativiteit: door het plezier en het niets ‘moeten’. Dat weet ik natuurlijk allemaal wel. Maar soms vergeet ik het.
Daarom plan ik elke week tijd in mijn agenda om niets te doen. Als het echt niet lukt om die tijd vrij te houden, kijk ik nog eens goed naar mijn planning: moet ik dit alles écht nu doen? Kan het ook later of anders? Kan ik het ook niet doen?
De wereld draait door
Vroeger dacht ik dat dit echt niet kon. ‘Zomaar’ een afspraak annuleren. Maar weet je, de wereld blijft gewoon draaien en het leven gaat gewoon door. En het is interessant om te merken dat je werk toch altijd op tijd af is, want daar zorg je voor. Dat doe je, elke dag opnieuw. Waar je ook werkt en wat je ook doet.
Bedenk je daarom: niets is ooit perfect. Ja, er zijn soms perfecte momenten, maar er zijn altijd dingen die niet af zijn. En dat is maar goed ook, want het is juist dat wat ons drijft, of verplicht, om het anders te doen of (samen) iets nieuws te verzinnen. Om te blijven creëren
Anders doen
Ik wens je daarom de tijd om af en toe even niets te doen. Of een reden om zaken anders te plannen of zelfs niet te doen. Of om zo nu en dan even anders te kijken. Ook zonder dat het sneeuwt. Geniet van die tijd en bedenk maar zo: er is altijd wel (n)iets te doen.
