Het digitale contact vergroot onze wereld en de mogelijkheden om met anderen in contact te zijn. Of (online) samen te werken. Het biedt ons meer opties dan ooit om ons werk (en leven) op andere manieren in te vullen. De beschikbare informatie online verbreed onze kennis en blik. Het ontsluit de ingang tot andere ervaringen en geeft daar een inkijk in. Tegelijkertijd kan de HOEVEELHEID informatie, samen met alle meningen/ervaringen van anderen, én met alle inkomende verzoeken (terwijl je net met focus aan een taak aan het werken bent) ons soms overspoelen. De informatie is – vaak ook onbewust – van invloed op je gedachten, gedrag en gevoelens.
Hoe dan?
Hoe bepaal je nou eigenlijk de waarde van wat je ziet? Wat op het eerste oog ‘kennis’ lijkt, blijkt soms niet meer dan ‘informatie’: communicatie die, nader bekeken, aan de oppervlakte blijft en daarmee onvolledig is of niet het hele verhaal vertelt. Wat in een moment als urgent op je over kan komen, blijkt soms ook prima later te kunnen worden gedaan. Het is aan ons zelf om telkens een digitaal bericht van een ander met aandacht te bevragen.
- Helpt deze informatie me verder?
- Moet ik dit NU doen?
Dit maakt o.a. dat het belangrijk is om een balans te vinden voor jezelf:
Tussen wat je (wanneer) op je scherm wilt zien en waarvoor je je (soms) ook even wat meer moet afschermen. Om er wellicht op een later moment dan even zorgvuldig bij stil te staan. Zodat je ook nog aan ‘werken’ toe komt tussen alle (online) meetings, mails, taken en berichtgeving door. Én je je niet ongewenst, maar wellicht wel onbewust, af laat leiden van wat voor jou nu belangrijk is!
Door op vaste momenten de informatie en berichtgeving te ‘scannen’ en te prioriteren – en buiten die blokken alles te elimineren – voorkom je dat je tussentijds erdoor wordt afgeleid.
